زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

عکاشه عمّی





عکاشة بن عبدالصمد عمّی (م حدود ۱۷۵ق)، از شعرای معروف قرن دوم هجری قمری در دولت عباسی بود.


۱ - معررفی اجمالی



عکاشة بن عبدالصمد عمّی بصری، اهل بصره بود و از طایفه بنی عمّ به شمار می‌رفت که در آغاز از اعراب نبودند، ولی به همراه قوم بنی تمیم در بصره ساکن شدند و سپس به جرگه اعراب پیوستند و به بنوعمّ معروف گشتند. او در زمان مهدی عباسی (خلافت ۱۵۸-۱۶۹ق) می‌زیست
[۳] نجار، ابراهیم، شعراء عباسیون منسیون، ج۱، ص۱۳۱.
و از شعرای معروف و زبردست در دولت عباسی بود، ولی هرگز ایشان را مدح نکرد و به خدمت آنها در نیامد. گویند که وی عاشق و دوستدار دختری به نام نعیم از طایفه‌ هاشمیان بود که با وی مراوداتی داشته و در فراق او تا آخر عمر نالان بود و در موردش اشعاری نیز سروده است. از وی اشعار کمی باقی مانده است و سرانجام حدود ۱۷۵ق در بغداد درگذشت.
[۹] دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۱۰، ص۱۴۱۲۷.
به گفته ابن ندیم، او دارای سی ورق شعر بوده است.
[۱۱] سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۴، ق۲، ص۸۲.


۲ - پانویس


 
۱. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۳، ص۱۷۹.    
۲. بکری‌ اندلسی، عبدالله بن عبدالعزیز، سمط اللآلی، ج۱، ص۵۲۷.    
۳. نجار، ابراهیم، شعراء عباسیون منسیون، ج۱، ص۱۳۱.
۴. ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۵۵.    
۵. ابوالفرج اصفهانی، علی بن حسین، الاغانی، ج۳، ص۱۷۹.    
۶. ابن شاکر کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۲، ص۴۵۵-۴۵۶.    
۷. بکری‌ اندلسی، عبدالله بن عبدالعزیز، سمط اللآلی، ج۱، ص۵۲۷.    
۸. زرکلی، خیرالدین، الاعلام، ج۴، ص۲۴۴.    
۹. دهخدا، علی‌اکبر، لغت نامه، ج۱۰، ص۱۴۱۲۷.
۱۰. ابن ندیم، محمد بن اسحاق، الفهرست، ص۱۹۷.    
۱۱. سزگین، فؤاد، تاریخ التراث العربی، ج۴، ق۲، ص۸۲.


۳ - منبع



• پژوهشگاه فرهنگ و معارف اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۵۱۹، برگرفته از مقاله «عکاشه عمّی».






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.